Zeilen naar de Isles of Scilly

BLOG 5:
Dag 29: Woensdag 11 juli 2012; West Bay Bridport.
Het weerbericht sprak weer van windkracht 6. Ik ben het zat om steeds tegen zoveel wind in te moeten zeilen en besluit vandaag te blijven. Als ik ’s morgens me bij de assistent havenmeester meld lijkt het weer beter, maar ik blijf toch.
Gisteravond heb ik de computer te lang gebruikt, er zit nog maar voor 8 minuten in de accu. Vanavond probeer ik een café te vinden waar ik een stopcontact mag gebruiken.
’s Morgens doe ik op de fiets de boodschappen bij de Harbour Store. Ze hebben van alles een beetje. ’s Middags maak ik een wandeling over het strand en bewonder Jurassic Coast. Het is een kiezelstrand en dat loopt moeilijk. Het begint weer te regenen. Schuilen is niet mogelijk. Daar waar ik het strand weer af kan staan lelijke caravans waar achter ik een moment kan schuilen. Daarna gaat het over de berg (en) terug naar West Bay. Dat is zwaar, zowel naar boven als naar beneden.
Toch is het een prachtige wandeling die ik eindig bij het restaurantje Beach Watch. Voor thee met een grote koek; een flapjack.
’s Avonds lukt het niet om de accu van de laptop te laden. Bij het eerste café hebben ze geen stopcontacten?? Bij het tweede café werken ze wel mee. Maar de stopcontacten van dat café zijn oud Engels en niet geschikt voor mijn steker. De cafébaas vindt dat ik daarom niet voor de koffie hoef te betalen. Bij het vakantieoord lukt het wellicht zegt hij, maar daar is niemand aanwezig. Ik probeer nog een keer de laptop aan het omvormertje aan boord aan te sluiten maar dit apparaat geeft te weinig vermogen. Morgen komt er weer een dag.
Buurman Ean nodigt me aan boord uit voor een glas wijn. Hij speelt gitaar en zingt. Vroeger heb ik in famous bands gespeeld zegt hij. Ik vergeet te vragen in welke bands. Hij vindt mijn Engels goed maar ik vind zelf dat ik nog te veel naar de woorden moet zoeken.
Als ik na tienen weer aan boord ben kruip ik direct in mijn slaapzak. In de kajuit want aan deze wiebelende steiger beweegt de Almare mee. In de kajuit slaapt het dan beter.
Dag 30: Donderdag 12 juli 2012; West Bay – Brixham.
Het is ver; meer dan 33 mijl, maar ik waag het erop. De voorspelling is 3 – 5, maar het kan ook windkracht 6 worden. Omdat het weer ’s morgens goed is vertrek ik; om negen uur verlaat ik het kleine haventje. Op de motor en dat gaat in het begin erg vlot. Ik luister naar mijn I pod en ga in kuipingang zitten, op de bodem, tegen het kajuitschot. Zo zit ik uit de wind en wordt nauwelijks nat, want na een uurtje gaat het weer regenen.
Na drie uur heb ik er meer dan de helft van de afstand opzitten. Daarna begint het te waaien, maar de wind verandert van richting. Ik zet daarom het grootzeil en “motorzeil” verder. Het log geeft meer dan 6 knopen aan maar de stroom werkt nog 0,5 tot 1 knoop tegen. Het begint harder te waaien en het wordt moeilijker de koers te handhaven. Met moeite krijg ik het grootzeil weer naar beneden. Daarna gaat het pal tegen de wind in richting Brixham. Windkracht 6 is het nu zeker en het regent er uiteraard bij. Van de kust is niets meer te zien. Op het laatst zie ik de landtong waarop Torquay ligt. Als ik die landtong voorbij ben kom ik wellicht een beetje in de luwte van het land. Nou, die vlieger gaat niet op, de wind blijft fel tegen, de snelheid gaat uit de Almare en het duurt tergend lang dat Brixham in zicht komt.
Altijd lastig om in deze omstandigheden een vreemde haven aan te doen. De omstandigheden maken het te lastig om de juiste kaart er bij te pakken. De GPS stuurt me in de goede richting, de ingang van de haven is duidelijk te zien en daarna kom ik een beetje in de luwte en kan ik de landvasten en stootwillen aan brengen. Brixham jachthaven heeft een visitorpier. Daar is nog een plekje vrij en het lukt me er alleen vast te maken.
Ik ga op zoek naar de havenmeester. Iedereen wil me naar de “hoofd” havenmeester sturen naar de overkant van het water. Na even zoeken vind ik de receptie van de jachtthaven. Voor de visitorpier betaal ik voor 2 nachten 36 pond, maar er is geen walvoeding. Als ik 15 pond meer betaal mag ik in de jachthaven. De havenmeester vindt voor mij een plekje met de neus in de wind, van een afwezige local. Hij helpt me bij het wegvaren van de visitorpier en het aanleggen op de nieuwe ligplaats. Hier lig ik inderdaad goed beschut. Ik ben zeiknat en moet me geheel verkleden.
Intussen is het 5 uur geworden, tijd voor een kop soep en om even bij te komen. Ik heb heel wat water over me heen gekregen. Na het eten wil ik nog even de wal op maar het begint weer te plenzen. Ik blijf aan boord maar zet wel de fiets op de steiger.
De toestand aan boord is bijna als vanouds, alleen de natte zeilkleren hangen nog in de kajuit te drogen. Morgen Brixham verkennen. 35,4 mijl gevaren, de temperatuur van het water is minder dan 15 graden!
Dag 31: Vrijdag 13 juli 2012; Brixham:
Goed geslapen. De voorzieningen zijn hier zeer goed. Natte spullen buiten gehangen.
Het is droog. ’s Morgens viel er nog een druppeltje.
Langzaam aan gedaan. Boodschappen gedaan bij de Coop. Benzine gekocht. Ongeveer 60 liter tot nu toe? Het is wel ver lopen zei de dame van de receptie. Maar met mijn fiets ging het erg snel. Aan boord geluncht en daarna Brixham – pier, haven en centrum - verkend. Het is er druk. Er is een groot winkelcentrum. De batterij van mijn horloge is leeg. Bij de juwelier kunnen ze het batterijcompartiment ook niet openen. De juffrouw in de winkel waarschuwt: deze batterij kost 4 pond 90. Aan boord lukt het me nu wel om mijn horloge te openen. Eerst een sleufje gevijld, daarna lukte het wel met een grote schroevendraaier. Maar de winkel is nu gesloten.
Hoewel internet erg traag is lukt het me toch alle gegevens te vinden. Mijn financiële toestand is in orde hoewel hier alles duurder is, vooral de havens. De Met Office spreekt van windkracht 4 en 5 voor morgen en overmorgen. De wind komt vooral uit het Westen of zuidwesten. Nog steeds uit dezelfde richting. Komt morgen (zaterdag) niet zo slecht uit. Ik wil morgen naar Salcombe. Daar moet ik aan een mooringboei liggen. Uit Brixham kan ik ieder moment vertrekken. Voor Salcombe is er een drempel. Ik moet daar ongeveer bij HW zijn. = 15.05 uur. Ik wil om ongeveer 10 uur vertrekken.
Zondag kan ik dan weer op tijd vertrekken bij HW naar Plymouth. Of ik ga ankeren bij Cawsand. Hoewel; voor maandag wordt weer veel wind voorspeld. Het is daarom beter toch de haven van Plymouth op te zoeken. Daar kan ik dan een dagje extra blijven. Na Plymouth denkt ik aan Fowley als bestemming. The Isles of Scilly komen steeds dichterbij!
Dag 32: Zaterdag 14 juli 2012; Brixham – Salcombe.
’s Morgens eerst naar de horlogezaak gefietst om een batterij te kopen. Ze waren al open om 9 uur maar hadden geen batterij. Wel eentje zonder verpakking waar nog wel energie in zat. Deze kreeg ik gratis mee! Op de Almare de batterij aangebracht en ….. alles functioneert weer.
Om kwart over tien vertrokken en direct buiten de haven de zeilen gehesen. De wind, of meer de richting die ik vaar is gunstig. Het gaat met een snelle vaart richting Salcombe. Tot Start Point zeil ik met een ruime wind, daarna moet het aan de wind. Voor de Salcombe Entrance moet er worden gekruist. Voor het laatste stukje start ik de motor. Eindelijk weer een zeildag, de motor is nauwelijks gebruikt. In Salcombe is er wel een haven, er zijn echter geen steigers. Wel moorings. Een meisje in een motorboot fungeert als harbourmaster. Aan haar vraag ik een rustig plekje voor mijn kleine scheepje. Ze begeleidt me helemaal naar een pontoon.
Er liggen nog een tiental schepen. De wal kun je slechts bereiken met een dinghy of per watertaxi. Aan het ponton ligt nog een Nederlnads schip met als thuishaven Stellendam. Mark en Helen vragen me aan boord om iets te drinken. Zij varen met een Bavaria 42. Vergeleken met de Almare is het een reusachtig schip.
Bij aankomst – ongeveer om 3 uur - was het eventjes erg zonnig. Na zessen begon het weer te regenen. Niet van boord gegaan. Morgen naar Plymouth. Is minder dan 20 mijl. Ik zal er waarschijnlijk twee nachten blijven want maandag gaat het weer stormen zegt Windguru.
Watertemp. 15 graden, afgelegde afstand 22,9 mijl. Gem. snelheid 4,8 – 5 mijl, hoogste snelheid 7,6 mijl.
Dag 33: Zondag 15 juli 2012; Salcombe – Plymouth.
Jammer om Salcombe al te moeten verlaten, het is een mooie omgeving. Maar als ik hier vandaag blijf moet ik ook morgen blijven want voor maandag wordt weer zwaar weer verwacht. Bovendien heb ik hier geen walvoeding. De koelkast heb ik al uitgeschakeld want ik wil voldoende energie in de accu houden voor de automatische piloot.
’s Morgens is de lucht geheel blauw en lijkt er geen wind te zijn. Ik vertrek om 10 uur en laveer tussen alle geankerde schepen door naar zee. Hier blijkt er wel wind te staan, de schuimkopjes staan op het water, het is tegen windkracht 6 schat ik. Ik heb beide zeilen gehesen. Het is weer zuidwesten wind, dus tegen. Omdat de afstand naar Plymouth niet zo groot is doe ik de motor direct na het verlaten van de haven uit en besluit de gehele tocht te gaan laveren. Omdat ook de stroom af en toe tegenwerkt doe ik lang over de tocht; om ongeveer half vijf kan ik vastmaken in The Queen Anne Battery Harbour.
Ik boek voor twee nachten want ik wil morgen op mijn verjaardag bereikbaar zijn. 25 pond per nacht vragen ze hier. Afgelegde afstand 24,1 mijl; logstand: 1747,6; gem. snelheid: 4,3 mijl; hoogste snelheid: 7,1 mijl.
Het is niet gemakkelijk om een vreemde haven binnen te varen. Na aankomst enkele kleine klusjes gedaan en een biertje gedronken.
Er komt een onaangename “swell” de haven binnen. De Almare is niet tot bedaren te krijgen. Zelfs de assistent havenmeester is verbaasd. Ik vraag om een rustigere ligplaats, maar die is er volgens hem niet. Als hij een betere oplossing heeft zal hij zich melden; “maar als ik me niet meld is er geen oplossing”, zegt hij. Bij zo’n antwoord weet je het al, je hoort niets meer.
Na het eten probeer ik naar ligplaats E2 te verhalen, ik lig nu op E19. Maar; als ik alles heb voorbereid wil de motor niet starten. De startkabel lijkt vast te zitten. Dat moet ik morgen zien op te lossen!
Intussen is de “swell” in de haven weg. Ik lig nu veel rustiger. Zo verwacht ik wel te kunnen slapen. Ik ga niet meer Plymouth in vanavond; het is al na negenen.
Vijf minuten later gaat het regenen. In de Citadel op de rots wordt geoefend voor een muziekvoorstelling die de komende dagen wordt gegeven. Het is vlak bij de haven, ik krijg dus morgen op mijn verjaardag een gratis voorstelling.
Dag 34: Maandag 16 juli 2012; Mijn verjaardag in Plymouth.
Om 6 uur begint de Almare weer te dansen door de “swell”. Ik ga eruit om de Almare nog beter te bevestigen en duik daarna weer te kooi. Het is werkelijk klotenweer vandaag. Het stormt, het regent en het is koud. Ik blijf in de kajuit. Tegen twaalven pak ik de fiets om boodschappen te doen in de regen.
’s Middags controleer ik de buitenboordmotor want het is eventjes droog. Er is een onderdeeltje afgebroken. Dat kan ik niet zelf repareren. Via de receptie van de jachthaven ga ik naar een reparateur op het terrein. Zij repareren slechts Volvo Penta en verwijzen me naar een Honda dealer een paar deuren verder. Deze verwijst me naar een echte Yamaha dealer die echter veel verder weg is, ongeveer een kwartiertje fietsen zegt men. Daarom bel ik ze en leg de situatie uit en ze beloven dat er morgen om 9 uur iemand naar de Almare komt om de motor op te halen. Intussen heb ik de bevestigingsbouten al los gemaakt. We kunnen morgen de motor van de Almare tillen. Ben benieuwd hoe lang het gaat duren.
Daarna nog eventjes rond de Citadel gefietst en gelopen. De Citadel werd gebouwd als verdedigingswerk tegen aanvallen van de Nederlanders! De komende avonden vindt er een concert plaats. Vlagen van de muziek kun je op de Almare horen. Aan het eind van het concert werd er vuurwerk afgestoken. Wisten ze van mijn verjaardag?
Dag 35: Dinsdag 17 juli 2012; Plymouth
Op tijd opgestaan want om 9 uur staat de Yamaha repairman voor de deur. Voor negenen heb ik de Almare m.b.v. een assistent havenmeester gedraaid. Nu kan de motor veilig van boord getild worden. Het is vies nat op dat moment. De Yamaha man is er inderdaad om 9 uur. We kunnen de motor samen van boord in een trolley tillen en bij hem in de auto zetten. Daarna draai ik de Almare weer met de kop in de wind. Dat doe ik alleen want er is op dat moment weinig wind.
Voor morgen waarschuwt Windguru voor felle windvlagen. Door de reparatie van de motor en door het weer word ik tot een rustperiode gedwongen. Ik voel dat dat geen kwaad kan.
Aan het eind van de ochtend nog een episode (deel 4) van de reis van de Beagle bekeken. De Beagle vertrok in 1831 vanuit Plymouth voor zijn wereldreis. Aan boord o.a. kapitein Fitzroy en Charles Darwin – beide twintigers – de laatste zet met zijn bevindingen de kerkelijke wereld op zijn kop .
Straks ga ik weer op mijn fiets de stad in. Over het sluisje, daarna stal ik de fiets tegen een hek. Ik loop een stukje door de oude stad en rondom de Citadel. De Citadel is slechts op afspraak te bezichtigen voor meer dan 10 personen. Een colaatje gedronken bij een restaurantje langs het water.
Marine Wise gebeld en gevraagd hoe het met mijn motor is. Het onderdeel is besteld, met spoed. Men verwacht dat het er morgen is en dat ook de motor morgen klaar is. Morgen is het weer nog winderig. Episode 5 van de Reis van de Beagle bekeken aan het eind van de middag. Tegen vieren begon de zon zowaar goed door te komen, zelfs de korte broek ging aan, maar dat duurde maar een uurtje.